Historia pewnego prezentu

Oj to był długo wyczekiwany przent! Miałam go dostać w lipcu na urodziny, ale jakoś tak wyszło i dostałam na gwiazdkę:)
Cieszę się jak dziecko! Nic nie robię tylko szyję:) Hmm chociaż to zbyt szumne słowo:)
No próbuję nauczyć się obsługiwać maszynę i kiedyś szyć jak należy:)

Moja cierpliwość została wystawiona na niezłą próbę.. maszyna kupiona już jakiś czas przed Świętami, ale schowana była pod czujnym okiem teściowej:)
Później stała zapakowana pod choinką, ale tym razem strzeżona przez najstarszą z kociego rodu- Kitkę:) Uwierzcie nie miałam szans, żeby zbliżyć się do pakunku:)
Marcin trzymał mnie w napięciu bardzo długo...Wszyscy dostali prezenty zaraz po kolacji wiilijnej, ale nie ja! Ja czekałam na swój WYMARZONY prezent, aż do 4 rano!
Wybaczcie za jakoś zdjęć, ale większość robionych właśnie nocą.
To ja ledwo żywa, ale z upragnioną maszyną:) Jest cudna:)






A to mój pierwszy szyciowy wytwór. Wkład do koszyka na warzywa. Ile nerwów i słów niecenzuralnych ksztowało mnie uszycie tego ustrojstwa to sobie nawet nie wyobrażacie:)


Poznajecie te kapciuchy? Na pewno tak:) Uszyłam je na ekspresowym kursie u Zuzi:) Śliczne są:) Leżą w sypailni bo takie są ładne, że jakoś nie mam śmiałości ich nosić:)


Uszyłam już kilka rzeczy przez ostatnie kilka dni, zasłonki, poszewki i takie tam różne:) Wszystko w kolorach różu bo dla młodszej siostry do pokoju!

Zmykam kochane, bo babcia zasnęła, więc mam chwilę ciszy i spokoju:)

Pozdrawiam ciepło:)
Aga